Vorchten: de Johannes de Doper kerk

Dit is één van de oudste kerken van Nederland. Het oudste gedeelte van het kerkje stamt van vóór het jaar 900 en is van tufsteen gemaakt. Ook staat het op een terp en bestond dus al vóór de aanleg van dijken.

Kerken werden destijds vaak gebouwd op plaatsen waar een gewijde bron, een heidense offerplaats of zelfs een tempel(tje) was geweest. Tot ongeveer 1350 werden zelfs nieuwe christelijke kerken bijna altijd op leylijnen gebouwd (energiebanen op het aardoppervlak). Ook de kerk van Vorchten ligt op zo’n leylijn.

Bij de bouw van het kerkje hebben Friese invloeden mogelijk een rol gespeeld. Door de eeuwen heen is van alles toegevoegd en weggehaald. Dit maakt deel uit van de charme van de kerk.

De kerk werd in het begin van de jaren ‘80 gerestaureerd. Er werd toen ook een tamelijk uitgebreid onderzoek gedaan naar de geschiedenis van de kerk, die tevoorschijn kwam bij de werkzaamheden. Zo bleek, dat ook in 1856 een renovatie plaats had gevonden. De buitenste laag tufsteen werd destijds vervangen door bakstenen. Verder werd de verdeling in drie traveeën toen veranderd in twee traveeën met gietijzeren spitsboogvensters. Ook het koor kreeg nieuwe vensters. Binnen kreeg het hele schip een nieuw gewelf. De latere restauratie in de jaren ‘80 was noodzakelijk vanwege de slechte staat van de kerk op dat moment.

In de kerk staat een renaissance preekstoel uit 1630. De toren werd rond 1200 gebouwd, maar heeft pas veel later het zadeldak gekregen. In de toren hangt een luidklok uit 1641.

Deze Nederlands Hervormde Kerk is rijksmonument sinds 1974. Op kerkvorchten.nl vind je meer informatie over de geschiedenis.